Miss Supranational 2021

Zanim ogłoszono edycję na rok 2021 nastąpiła roczna przerwa w jego organizacji. Było to spowodowane międzynarodowymi blokadami ekonomiczno – turystycznymi związanymi z pandemią COVID-19. Ale to nie znaczy, że w roku 2020 brakowało emocji związanych z tym konkursem. Oto bowiem Stefania Stegmann zwyciężczyni konkursu Miss Supranational 2015 postanowiła zgłosić się do rywalizacji o prestiżową koronę jaką jest od 70 lat korona Miss Universe. Rywalizację w swoim kraju czyli w Paragwaju wygrała. Jednak problemy zaczęły się później. Oto bowiem wokół jej udziału zaczęły się dziać rzeczy prowadzące do zablokowania jej udziału w Miss Universe. Kiedy oficjalnie ogłoszono jej wycofanie z walki o jedną z dwóch najważniejszych koron miss na świecie, szybko przygotowano nowe wybory Miss Paragwaju. Organizacja oraz sam wybór nowej delegatki wywołał masę kontrowersji. Jakby tego było mało, tuż przed rozpoczęciem konkursu Miss Universe nowa delegatka ogłosiła, że … ma COVID 19. A mimo to kilka dni później pojawiła się na zgrupowaniu.  Sukcesu nie odniosła, zaś organizator Miss Supranational mógł odetchnąć, bowiem realny udział panny Stegmann w Miss Universe obaliłby mit kreowany poprzez zatrudnione media jakoby konkurs Miss Supranational był jednym z najbardziej prestiżowych na świecie. Bowiem co innego, jeśli uczestniczki startują w kilku konkursach, a co innego jeśli sama najpiękniejsza decyduje się na udział w innym również międzynarodowej rangi.

Rok 2020 minął. Ogłoszono wtedy wprost, że konkurs Miss Supranational powróci w 2021 roku.  

W dniu w którym rozpoczynał się konkurs Miss Universe, szef konkursu Miss Supranational ogłosił informacje dotyczące organizacji swego konkursu w 2021. Próbowano tym samym „podkleić” się pod zainteresowanie tematem miss. Po raz kolejny jak się okazało konkursy WBA odbędą się w Polsce. Tylko raz w 2013 roku konkurs organizowano „za miedzą” czyli na Białorusi. Wśród fanów konkursów zauważono, że konkurs dosłownie „utknął” w Polsce. A gdyby nie potężne dofinansowania z budżetów miast i regionów, bardzo prawdopodobne, że już od kilku lat by nie wyglądał tak jak wygląda. Te naprawdę prestiżowe konkursy miss zmieniają co jakiś czas lokalizację. Dla przykładu Miss Universe organizowano w latach 2010- 2021 w USA (kraj powstania), Brazylii, Rosji, Filipinach, Tajlandii. Miss World czyli najstarszy międzynarodowy konkurs żeński organizowano w latach 2010 -2021 w Anglii (kraj powstania), Chinach, Indonezji, USA. Prawdziwego prestiżu zatem nie da się załatwić poprzez pozycję w rankingach zaprzyjaźnionych portalików o miss.   Ekonomia sama wskazuje kto jest tu ważnym graczem, a kto nie. 

Wiedziano też, że sytuacja z roku 2020 sprawiła, że wielu organizatorów krajowych zrezygnowała z działalności. Dlaczego? Blokady ekonomiczne gospodarek krajów powodowały, że sponsorzy wycofali się z wydatków na promocję. Jest to logiczne. Tym samym konkursy straciły fundament organizacyjny. Organizator Miss Supranational by załatać braki uczestniczek, zdecydował się na utworzenie castingu online dla kobiet z całego świata zainteresowanych udziałem w konkursie Miss Supranational, oczywiście o ile spełniały warunki regulaminowe. 

Tuż przed rozpoczęciem zgrupowania w mediach regionalnych pojawiły się artykuły krytykujące dofinansowanie tej imprezy tak dużą kwotą publicznych pieniędzy. Opinia publiczna była zniesmaczona. Tym bardziej, że blokady ekonomiczne podczas roku 2020 sprawiły, że sytuacja ekonomiczna znacznie się pogorszyła. Zaś z patronowania medialnego konkursowi wycofał się jeden z dotychczasowych ważnych portali internetowych, uważając, że nie będą już promować tej imprezy z powodów moralnych. 

Ostatecznie na zgrupowanie konkursu stawiło się 58 uczestniczek. Przyloty zaplanowano na 2 sierpnia 2021r. 

Przyloty odbywały się na lotnisku w Krakowie. Uczestniczki następnie przewożono aż do hotelu w Nowym Sączu. Jednak jak na sugerowaną rangę konkursu publicznie deklarowaną przez organizatorów publicznie, ranga hotelu była na tle innych organizatorów "topowych" bardzo średnia. Cały następny tydzień panny siedziały w hotelu. Przygotowano dla nich testowanie personalne COVID19. W tym samym też czasie odbywały się internetowe czaty i rywalizacje mające podbić oglądalność. Zrealizowano tez oficjalną sesję zdjęciową. Weekend z 7 na 8 sierpnia wypełniły: spotkanie w hotelu w Krakowie na przekazaniu szarf  uczestniczkom. Zwiedzano Kraków oraz odbyła się dla chętnych rywalizacja na gokartach. W trakcie powrotu do Nowego Sącza zawitano w okolice Krynicy Zdrój, miejsca kilku poprzednich finałów konkursu. Zaproszono uczestniczki na wieżę widokową oraz zrealizowano sesję promocyjną regionu Małopolski na tle balonu z napisem Małopolska. Następnym punktem był powrót do Nowego Sącza. 13 sierpnia w Muszynie, mieście jednego ze sponsorów konkursów tej grupy zrealizowano na podeście na ulicy prezentacje uczestniczek z wyborem Miss Elegancji. Nazwano imprezę przesadnie jako "Czerwony dywan" zarezerwowany dla wybitnych gwiazd. Symbolicznie nawiązywał do tego podest pokryty czerwoną wykładziną.  17 sierpnia w hotelu w Nowym Sączu przeprowadzono preselekcje. Każda z uczestniczek prezentowała się indywidualnie. 18 sierpnia w Domu Kultury w Nowym Sączu odbyły się minikonkursy Miss Talentu oraz Miss Top Model. 19 sierpnia zaś odbył się minikonkurs strojów narodowych. 

Gala finałowa: 

Galę finałową zaplanowano na 21 sierpnia 2021 r. w Amfiteatrze w Nowym Sączu. Praca kamer tuszowała fakt, że sam obiekt jest mały i całość przypominała imprezę w skansenie. Z doniesień mieszkańców wynikało też, że obiekt dopiero co po remoncie, na galę finałową był jeszcze nie dokończony. Włodarze miasta na siłę dostosowywali go do sprowadzonej za miejskie pieniądze imprezy. Obiekt mały, zatem scena też nie oferowała wielkich możliwości. Ściany sceny zabudowano ekranami, zaś sama scena to płaski podest z kilkoma stopniami z tyłu. Pod sufitem dowieszono dekoracyjne ekrany w formie lampionów. Gospodarzami gali byli Anna Matlewska i Ivan Podrez. Na widownię zaproszono uczestników konkursu Mister Supranational 2021. 

Galę finałową otworzył pokaz uczestniczek w strojach specjalnie przygotowanych na otwarcie. Spodnie oraz bluzki w różowych i siwych kolorach. W trakcie pokazu na scenie tańczyli tancerze wraz z wokalistkami zaproszonymi do części artystycznej konkursu.  Odbył się potem krótki wywiad z Antonią Porsild Miss Supranational 2019. Drugim pokazem tym razem indywidualnym była prezentacja strojów narodowych. W trakcie scenicznych prezentacji dźwiękowo emitowano wizytówki uczestniczek. Pokaz zakończył wspólny taniec całej grupy. Przedstawiono panel jurorski, w którym było kilka różnych miss, jeden ze sponsorów konkursu oraz dyrektor i prezes konkursu.

Wyemitowano klip filmowy prezentujący grupę uczestniczek podczas zgrupowania. Pokaz w kostiumach kąpielowych mógł zaskoczyć na plus stylem samych kostiumów. Łączyły w sobie nutę artyzmu. Ógłoszono pierwsze awanse:    

Top 24: Panama, Wenezuela, Trunidad i Tobago, Kenia, Rumunia, Haiti, Belgia, Indie, Ekwador, Rep.Dominikany, Tajlandia, Rep.Czech, Puerto Rico, Francja, Indonezja, Niderlandy, Rep. Poł.Afryki, Polska, Japonia, Namibia, Peru, Salwador, Filipiny, Brazylia

W części artystycznej wystąpiła wokalistka Kasia Moś. Na plus wypadł też indywidualny pokaz awansowanych dziewczyn. Wzorem były dawne edycje prestiżowych światowych konkursów. Prezentowano zdjęcia dziewczyn w różnych stylizacjach oraz ich charakterystyki. 

Kolejne awanse były do top 12:

Top 12: Belgia, Rep. Dominikany, Niderlandy, Polska, Wenezuela, Indie, Puerto Rico, Filipiny, Rumunia, Re.Poł.Afryki, Indonezja

W części artystycznej wystąpiła Alicja Szemplińska z piosenką która była przygotowana na Eurowizję 2020, niestety z powodu sytuacji z koronawirusem nie miała możliwości rywalizować. Na scenie w sukniach wieczorowych prezentowały się wszystkie uczestniczki. Wyemitowano klip filmowy prezentujący elementy zgrupowania konkursowego promujące region goszczący konkurs. Ogłoszono awanse do Top 5: 

Top 5: Rep. Dominikany, Namibia, Rep. Poł.Afryki, Puerto Rico, Wenezuela

Dziewczyny miały za zadanie odpowiadać na pytania zadawane im przez jurorów. I tu wpadka. Bowiem nie przygotowano np. losowania jurorów, tylko tak po prostu miało się to odbywać metodą „który juror chętny by zadać pytanie”. Wprowadziło to niepotrzebną pauzę i zamieszanie. Potem ogłoszono werdykt końcowy. W top 3 znalazły się dwie przedstawicielki Afryki. Kompletnym nieporozumieniem było poproszenie przez prowadzącą galę finałową by widownia wstała z miejsc i nagrodziła brawami uczestniczki, by za chwilę zmuszać ich do stonowania emocji i siadanie ponowne na krzesełkach. Specyfiką tej edycji stało się też to, że do dekoracji zaproszono osoby  marszałka regionu i prezydenta miasta gospodarza gali. Chciano dać im chwilę chwały za nasypanie sporej ilości publicznych funduszy na organizację tej edycji konkursów.

Kontrowersje pokonkursowe

Co ciekawe, więcej się emocji pojawiło po konkursie niż w jego trakcie. Doprowadziło to do niesamowitych dyskusji publicznych.

Temat pierwszy to strój narodowy reprezentantki Polski. Była to czerwona suknia, która w zamyśle miała być u góry ozdobiona dekoracyjnym orłem nawiązującym do godła Polski. O projekt i realizację stroju poproszono oficjalną stylistkę żony prezydenta Polski. Można się domyślać, że ten ruch miał być krokiem prowadzącym do „wyrobienia sobie chodów” w pałacu prezydenckim przez grupę organizacyjną konkursu.   

Pierwszy etap się powiódł. Projektantka zrealizowała strój, został on Polce dostarczony dopiero podczas zgrupowania. Dostała „gotowca” do założenia i nie było mowy i jakichkolwiek dyskusjach nad poprawkami(przynajmniej uczestniczka konkursu tak twierdziła). Po finale konkursu dziewczyna i suknia stały się obiektem drwin. Dlaczego? Chodziło o wykonanie sylwetki orła. Wiele osób zarzucało bowiem, że bardziej przypomina on kurę niż orła, zaś wykonanie nie trzymało standardów oczekiwań. Tym razem nie powiodło się płacenie mediom za „grzeczne” publikacje  i media obiegła fala krytyki. Strój stał się nawet elementem walki opinii publicznej z politycznym przeciwnikiem, który hojną ręką wpompował w realizację konkursu (mimo protestów publicznych) grube miliony publicznych pieniędzy, pod pretekstem promocji na potrzeby turystyki. Jest to o tyle kontrowersyjne, że w czasach pandemii COVID, turystyka jest blokowana w wielu rejonach świata.

Temat drugi obiegł zaś Internet niczym tsunami. Otóż pojawiły się zarzuty wobec samej laureatki Miss Supranational 2021. Jednak nie chodziło o urodę czy inteligencję. Co do tego nie było absolutnie słów krytyki. Zarzucono nie tyle dziewczynie, co organizatorom poplecznictwo. Prawdziwe awantury wywołał zarzut, że koronowana Miss Supranational 2021 pochodząca z Namibii, może być lub jest faktycznie powiązana z Dyrektorem Kreatywnym konkursu Miss Supranational pochodzącym co prawda z Rep. Poł. Afryki. Jednak doszukano się powiązania, że dziewczyna co prawda ma korzenie rodzinne w Namibii, ale jej matka jest przyjaciółką wspomnianego dyrektora i na co dzień żyje sobie właśnie w RPA. Choć córka wygrała oficjalnie konkurs krajowy będący eliminacją do Miss Supranational w Namibii, to przy takich układach, trudno się dziwić zarzutom i w konsekwencji awanturom. W roku 2020 organizator WBA uzyskał też delegowanie z prestiżowego krajowego konkursu Miss Południowej Afryki. Łatwo się domyślać kto mógł mieć na to wpływ.  

Wywleczono przy okazji publicznie awanturę z 2014 roku kiedy to dwaj wspólnicy zarzucali sobie wiele brudów wokół tematu Miss Supranational. Odgrzano zarzut wyboru Miss Supranational 2013 pochodzącej z Filipin, po to by uciszyć krytykantów konkursu, dominujących z tego kraju właśnie. Poszło wtedy o to, że z rankingu portalu w którym obecnie wspolnikiem jest dyrektor Miss Supranational wyrzucono międzynarodowy konkurs Miss Earth. Zarzutami była korupcja. Tyle, że wyrzucenie oparto na intrydze uknutej celowo, by skompromitować organizatorów z Filipin. Zaś do samej korupcji, którą by udowodniono wówczas nie doszło. Krótko potem, w miejsce tego konkursu w rankingu portalu o konkursach pojawiło się właśnie Miss Supranational, promowane jako „topowe” na świecie. Tyle historii tego konfliktu. 

Współcześnie pojawił się zarzut zapłacenia adminowi forum międzynarodowego przez organizatorów Miss i Mister Supranational za promocję, co wiązało się też z blokadą wszelkiej krytyki publicznej na tymże forum.  To forum także chwilę potem zaczęło promowac Miss Supranational jako „Topowe” na świecie. Co istotne, admin, a zarazem właściciel tego forum pojawia się na konkursach WBA w Polsce co roku, na koszt organizatorów. Trudno zatem te zarzuty uznać za niestosowne, a wspomniane rankingi za obiektywne. 

Co ciekawe, cała grupa organizacyjna prezentująca się dotychczas medialnie, po cichutku schowała się za plecami wspomnianego dyrektora pochodzącego z RPA. Tym bardziej, że w 2018 roku dołączył on do redakcji portalu o światowych konkursach piękności na prawach współwłaściciela. Ma to duże znaczenie, bowiem to ten portal prowadzi jeden z rankingów konkursów Top międzynarodowych, zatem już ten fakt stawia obiektywizm w dużej wątpliwości. Obecnie nie warto brać pod uwagę rankingów konkursów, gdyż ich redakcje jak widać są biznesowo powiązane z organizatorem Miss / Mister Supranational.  

 

Jednak prawdziwy skandal dyplomatyczny pojawił się na początku września 2021. Nieodłączną rzeczą jest bowiem współcześnie hejt. Wybór Namibijki był krytykowany z kont internetowych. Numery IP sugerowały wg. organizatora konkursu pochodzenie kont indonezyjskie. Poprzez te konta publicznie wytykano właśnie powiązania z Dyrektorem Kreatywnym konkursu. Tymczasem pan dyrektor publicznie podczas posiłku z Miss Supranational 2019 wyraził się słowami cyt.: „I`m so sick of these fucking Indonesians” (Jestem chory przez tych pieprzonych Indonezyjczyków). Warto nadmienić, że  organizator krajowy z Indonezji jako jedyny na świecie regularnie od kilku lat zapraszał na swój konkurs aktualne laureatki Miss Supranational w charakterze gości VIP i dbał o nie. Nic dziwnego, że opinia publiczna była zszokowana zachowaniami ludzi organizatora Miss Supranational. Pan dyrektor wystosował przeprosiny, tylko co z tego. Szybko wyczuwano nieszczerość intencji. U organizatora Miss Supranational uaktywniono wszelkie osoby współpracujące by zatuszować skandal. Tylko efekt był taki, że napuszczono tym samym obywateli Filipin na obywateli Indonezji. Reprezentantka Indonezji po dwóch dniach od skandalu usunęła z social mediów info o tym, że brała udział w konkursie Miss Supranational.  W jej kraju oczekiwano wycofania się Indonezji z udziału w tym konkursie. Jednak organizator z Indonezji odrzucił taką opcję twierdząc, że jeśli oni odrzucą to ktoś inny z Indonezji to weźmie. Postanowiono pozostawić licencję. Jednak duże obawy budziła późniejsza reakcja ludu Indonezji na pojawienie się bohaterów zamieszania na wyborach Puteri Indonesia 2022. Media w Indonezji grzmiały prezentując wypowiedzi na ten temat. Zaś wiele osób  stamtąd uznawało przeproszenie ze strony Dyrektora za nieszczere. Padł też zarzut, czemu siedząca obok dyrektora miss nie zareagowała na wyrażoną publicznie opinię przez dyrektora. Także ona przeprosiła, wyjaśniając jednocześnie, że była zbyt zaskoczona tak odważną i jakby nie patrzeć wulgarną opinią. A już zupełnie zaskakującym było milczenie szefa konkursu. Może bał się wciągnięcia w te przepychanki, by nie ujawniono ewentualnych argumentów przeciw niemu.  

Co osobliwe, podczas ujawnienia opinii o konkursie Miss Supranational, do dyskusji włączyli się byli uczestnicy męskiego Mister Supranational. Także oni nawiązali do tematu. Wśród ich opinii o męskim konkursie pojawiło się też wspominanie pobytu laureatki Miss Supranational wraz z Dyrektorem konkursu na krajowym finale Puteri Indonesia. Wg osoby publikującej opinie, dyrektor miał mieć pretensje do gospodarzy, że on i miss nie byli traktowani na tym samym honorowym poziomie co ekipa Miss Universe (obok Miss World to najbardziej prestiżowy i najstarszy konkurs międzynarodowy, żeński). 

Tymczasem nie oszukujmy się, już sam fakt zaproszenia laureatki Miss Supranational na finał w Indonezji należy uznać za zaszczyt. Bowiem mimo szerokiej promocji, majstrowania przy rankingach to prestiż i szacunek zdobywa się z upływem czasu i tego nie da się tak po prostu kupić czy załatwić. Konkurs Miss Supranational nie jest może postrzegany na świecie jako jakiś podrzędny, ale też nie jest to pierwsza liga światowa. Pojawił się też zarzut, że ekipa goszcząca na finale Puteri Indonesia zamiast godnie się zachowywać, wykorzystywała fakt pobytu do kaperowania sobie innych organizatorów krajowych zaproszonych na tę samą imprezę, na współpracę z konkursem Miss Supranational. Zostało to bowiem bardzo nieelegancko odebrane. 

 

Miss Supranational 2021 Chanique Rabe z Namibii

I Wicemiss Karla Gilfu z Puerto Rico

II Wicemiss Thato Mosehle z Rep. Poł. Afryki

III Wicemiss Valentina Sanchez Trivella z Wenezueli

IV Wicemiss Eoanna Constanza z Rep. Dominikany

 

 

Albania - Ines Kasemi

Anglia?????? - Sophie Marie Dunning

Boliwia - Luz Claros Gallardo 

Brazylia - Deise Benicio

Czile - Macarena Gutierrez Radich

Chiny - Alice Li

Chorwacja - Nina Bojanovic

Ekwador - Justeen Cruz

Filipiny - Dindi Pajares

Finlandia - Vilma Halme

Francja - Judith Brumant-Lachoua

Gana - Veronica Sarfo  Adu Nti

Grecja - Melina Miliou

Gwatemala - Jansodin Zuniga

Gujana - Felicia Ally Inayah

Haiti - Pascale Belony

Hiszpania - Dana María Tomuta

Indie - Aavriti Choudahry

Indonezja - Jihane Almira Chedid

Irlandia - Jessica Hopper

Islandia - Dísa Dungal

Jamajka - Lawnda Jackson

Japonia - Emiri Shimizu

Kanada - Sasha Lombardi 

Kenia - Phidelia Mutunga

Kolumbia - Valentina Aldana

Kostaryka - Adis Herrera

Korea - Hye-Soo Jeon

Malta - Shailey Micallef

Meksyk - Palmira Ariannda Ruiz Vigueras

Namibia - Chanique Rabe

Nepal - Shimal Kanaujiya

Niderlandy - Swelia Da Silva  Antonio

Niemcy - Denisse Nicolle Ligpitan

Nigeria - Akeelah Aminu 

Norwegia - Ina Kollset

Panama - Darelys Santos

Paragwaj - Paloma Del Puerto

Peru - Solange Hermoza

Polska - Natalia Balicka

Portugalia - Nadini Machado

Puerto Rico - Karla Guilfu

Rep.Czech - Angelika Kostashynova

Re.Dominikany - Eoanna Constanza

Rep.Poł.Afryki - Thato Mosehle

Rumunia - Anna Michela Ciornea

Rwanda - Anitha Umuratwa 

Sierra Leone - Ramatulai Jarata Wurie 

Singapur - Rachel Annabelle Yong Rui Qi 

Słowacja - Kristina Viglaska

Słowenia - Linda Maya Sibrian

Surinam - Farisha Tjin Asjoe

Szwecja - Jacqueline Rybak 

Tajlandia - Benjarat Akkarawanichsil Aebi

Trynidad i Tobago - Jenelle Thongs

USA  - Shivali Patel

Wenezuela - Valentina Sanchez Trivella 

Wyspy Bahama - Nyisha Tilus