Miss Polonia 1983
Pierwsze, po 25-letniej przerwie, wybory Miss Polonia odbyły się w 1983 r. W styczniu 1983 r. Jerzy Chmielewski, w biurze Stołecznej Estrady, złożył scenariusz wyborów Miss Warszawy jako uroczystość z okazji Dnia Kobiet. Dyrekcja zaaprobowała pomysł i, co więcej, postanowiła zorganizować imprezę ogólnopolską. Jednak wiązało się to z przesunięciem terminu gali na dużo późniejszy. Zaczęto zastanawiać się nad nagrodą dla Miss. Kraj pogrążony był w kryzysie, ale zdecydowano, że nagrodą będzie szczyt marzeń wielu Polaków w tamtych czasach czyli Fiat 126p. Ale były to czasy, gdy w Polsce nie można było kupić auta tak po prostu. Zatem dokonano specyficznego manewru. Porozumiano się z organizatorem loterii państwowej w której nagrodami były właśnie Fiaty 126. Wtedy auta były osiągalne jedynie dla posiadaczy talonów, sama gotówka niewiele tu znaczyła. Jako, że Totalizator posiadał asygnaty na Fiata 126p, więc ustalono, że pożyczy on asygnatę, a po finale organizator wyborów ją zwróci. Były o to potem nawet procesy sądowe, wygrane oczywiście przez Totolotek. Zwykły Polak czekał na takie auto nieraz latami, dlatego zdobycie, w ciągu kilku miesięcy, głównej nagrody dla miss było nie lada wyczynem. Ten 1983 rok to rok, w którym tak naprawdę ówcześni organizatorzy uczyli się dopiero organizować takie wybory. Dlatego napotykano wiele przeszkód, i wiele kwestii przygotowywano spontanicznie metodami „po partyzancku”. Zorganizowano ogólnopolskie eliminacje regionalne m.in. w Gdańsku, Koszalinie, Poznaniu, Wrocławiu, Krakowie oraz Łodzi, na których wyłoniono finalistki regionów. Następnie odbyły się finały eliminacji regionalnych. O ile regiony północnej Polski przygotowały finały „u siebie”, o tyle regiony Polski południowej nie porozumiały się z organizatorami Miss Polonia i finały odbyły się jeden po drugim w ciągu kilku dni w Operze Leśnej w Sopocie. Zainteresowanie mediów naborem regionalnym było ogromne. Wręcz przytłaczające. Reżyserem oraz prowadzącym finały regionalne był Wowo (Włodzimierz) Bielicki. Atmosfera w ekipie przygotowującej konkursy była bardzo dobra. Atrakcją dodatkową stały się zorganizowane po raz pierwszy wybory Miss Lata z Radiem przygotowane spontanicznie przez redakcję audycji radiowej Lato z Radiem. Wygrała je Krystyna Puchała z Warszawy. Tym samym uzyskała awans bezpośrednio do udziału w finale krajowym konkursu Miss Polonia 1983.
Zgrupowanie finałowe odbyło się w Chylicach k. Warszawy. Tam przez kilka dni kandydatki uczyły się choreografii oraz jak prezentować się na scenie. Organizatorzy nawiązali współpracę z Biurem Miss World (Miss Świata), czego efektem miało być reprezentowanie naszego kraju przez Miss Polonia 1983 na wyborach Miss World 1983. Przed polskim finałem, który odbył się 7 września 1983 r. w Sali Kongresowej Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie przygotowano i wydano folder informacyjny. Bowiem Sala Kongresowa jest bardzo dużym obiektem i widzowie z dalszych miejsc nie mieli możliwości zobaczyć z bliska kandydatek. Niestety, nie był on wydany na poziomie nawet zadowalającym. Zdjęcia były fatalnej jakości. A w spisie finalistek znajdującym się w folderze zabrakło jednej dziewczyny. Była nią Ewa Pąsiek. Zdecydowano o utytułowaniu i nagrodzeniu trzech laureatek - Miss Polonia, Wicemiss oraz Miss Toto. Dlaczego Miss Toto? Bowiem sponsorem finału oraz instytucją, która istotnie pomogła zdobyć nagrodę dla najpiękniejszej był wspominany wcześniej Totalizator Sportowy. Aby ten fakt uhonorować przyznano taki właśnie tytuł. Dziewczyny przygotowanie wizerunkowe do występów scenicznych zapewniały sobie same. Zatem wiele znaczyła tu umiejętność układania samej sobie fryzury czy makijażu. Garderobę do występów na scenie kandydatki także musiały zapewnić sobie same. Tak więc końcowy efekt wizerunkowy był średnią gustu oraz organizacyjnych i ekonomicznych możliwości danej dziewczyny.
Konkurs ogólnopolski w Warszawie trwał aż 3 dni. Koncerty odbywały się tak długo, gdyż podzielono prezentacje całej grupy dziewcząt wybranych podczas eliminacji regionalnych. Każda z uczestniczek prezentowała pokaz indywidualny na scenie. Temat był dowolny. Taniec, śpiew itd. Asystował w tym piosenkarz Andrzej Rosiewicz. I to było powodem rozszerzenia całej gali na kilka dni. Zaś ostatniego dnia odbył się uroczysty finał. Na koncert zaproszona została Miss World 1982 Mariasela Alvarez Lebron z Dominikany, która dokonała koronacji Miss Polonia 1983. Miss Świata przybyła w towarzystwie pani Julii Morley. Julia Morley pełniła rolę opiekunki w czasie podróży światowej miss oraz była przedstawicielem organizatora Miss Świata. Zgrzytem okazał się pokaz finalistek w strojach kąpielowych. Pani Julia Morley ostro zaprotestowała, gdyż tradycją Miss World jest występ w kostiumach jednoczęściowych i do przygotowania takowych zobowiązani są także organizatorzy krajowi posiadający licencję Miss World Org. Wiąże się to z różnorodnością kulturową na świecie. Są kraje w których pokazanie przez kobietę np. brzucha jest niedopuszczalne. Organizatorzy musieli potem tłumaczyć, że w Polsce nie da się tak po prostu w ciągu paru godzin zakupić zgodnych z regulaminem Miss World strojów kąpielowych. Reżyserem oraz prowadzącym całą galę finałową był Wowo Bielicki. Dobra dusza konkursu. Po pierwszym etapie wyłoniono 20 finalistek. Laureatkami konkursu zostały po burzliwych dyskusjach: Miss Polonia 1983 Lidia Wasiak ze Szczecina, I Wicemiss Gabriela Kotkowiak z Rudy Śląskiej, a Miss Toto Jolanta Kochan z Warszawy. . Korona dla miss była tak mała i symboliczna, że Miss z trudem utrzymywała ją na głowie.
Lidia Wasiak: ur.Szczecin 24 lata 174cm 88/60/90,studentka Instytutu Kultury Fizycznej Uniwersytetu Szczecińskiego.
Miss Polonia 1983 LIDIA WASIAK
Wicemiss Polonia – Gabriela Kotkowiak
Miss Toto – Jolanta Kochan
Miss Publiczności – Lidia Wasiak
Lista finalistek:
1. Małgorzata Dzięciołowska z Bydgoszczy
2. Jolanta Kochan z Warszawy
3. Alina Denis z Warszawy
4. Lidia Melcer z Wejherowa
5. Inez Tyńska z Katowic
6. Emilia Ginejko z Lublina
7. Renata Wojtoń z Katowic
8. Joanna Pełkowska z Sierpca
9. Jolanta Borkowska ze Słupska
10. Mirella Braszewska z Gdańska
11. Zofia Dzwonek z Kielc
12. Dorota Michałowska z Wrocławia
13. Elżbieta Frej ze Świdnika
14. Barbara Podsońska z Wieliczki
15. Dorota Jóźwiak z Olsztyna
16. Dorota Kosmalska z Poznania
17. Bogusława Macińska ze Zgierza
18. Barbara Magoń z Wrocławia
19. Beata Patkowska z Chorzowa
20. Olga Kniaziewicz z Drezdenka
21. Iwona Kołodziej z Warszawy
22. Marlena Strzelecka z Bydgoszczy
23. Krystyna Pniewska z Olsztyna
24. Krystyna Puchała z Warszawy
25. Lidia Wasiak ze Szczecina
26. Halina Baniak z Lublina
27. Anna Olesiewicz ze Szczecina
28. Violetta Jankowska z Warszawy
29. Gabriela Kotkowiak z Rudy Śląskiej
30. Elżbieta Pilarska z Łodzi
31. Ewa Pąsiek z Wrocławia
Przedziwna sytuacja panuje w oficjalnej dokumentacji z tego konkursu. Bowiem m.in. w folderze konkursu zobaczyć można że udział brało 30 kandydatek. Prawda jest taka że było 31 a tą brakującą w dokumentach jest Ewa Pąsiek z Wrocławia.